-That's the way aha aha I like it aha aha.-
Lise, genel olarak insanların karakterlerinde belirli noktaların sağlamlaştığı yer olmanın yanı sıra; nispeten sorumsuz ve şımarık olabileceğimiz son nokta kanımca. Eminim bunu okuyanların -varsa- birçoğu lise hakkında aynı şeyi düşünecektir. Kimi için inekliği çerçevesinde alay edildiği, kimi için "Abi bizim okul bir harikaydı ya çok eğlendik, sokakta kaldık, içtik, gezdik..." tadında havalı havalı şeylerle dolu normal insanlar için dört, bizim gibi farklı okullarda okuyanlar için ise beş sene... Dile kolay...
Lise son sınıf öğrencisi olarak kafamda gerekli gereksiz birçok tilki, bunların yanında birkaç samur, oradan oraya koşuşturup canımı sıkan bir iki tavşan, bilimum sebze, meyve, protein, vitamin, mineral vesaire var. Panayır yeri gibi anlayacağınız. Birkaç gündür canım burnumda gezdiğimden, yanımdakileri aynı dertlerle bunaltıp kendime gönüllü seri katiller yarattığıma ve sonuç olarak sıkıntım geçmediğine göre son çarem yine ve yeniden burası, bu platform.
- Benim lise hayatım sıkıcı geçti sayılır. Sınıfta yakın arkadaşım diyebileceğim üç dört kişinin yanı sıra kardeşim diyebileceğim tek bir numunelik insan dışında sınıfla ilgi alaka sıfırdı bu beş sene boyunca. Ama yine de bize iyi kötü birçok şey öğreten, ufkumuzu ite kaka da olsa nispeten genişleten bir yerde, aklı hür, vicdanı hür, irfanı hür insanlardan eğitim almak beni ben yapan temel birkaç unsuru şekillendiren başlıca etmendir. Yaşıtlarımın yanında genel kültür, kendini ifade ediş biçimi, empati yeteneği, farklı bakış açılarını yakalayabilmek gibi durumlarda sivrilebildiysem bu tamamen okulun başarısıdır. Zira ortaokuldan mezun olduğumda "LOSER" idim.
- Biz son sınıfız, tek derdimizin sınav olması icap eder, öyle de zaten. Bu kadar strese girebileceğimi hiç düşünmezdim. Normalde çok rahat bir insanımdır, çabaladıktan sonra her şeyin yapılabileceğini düşünürüm. Ama, lanet olsun ki neresinden tutarsam farklı bir yeri dökülüp saçılıyor bu sınavın. Motivasyonum çok zayıf, bilemiyorum, bilemiyorum...
- Önemli konulardan biri lise yıllığımız. Öncelikle şu "Herkes herkesin hakkında yazacak." mevzuu. Ben lise hayatım boyunca kızdan nefret etmişim farz edelim, ne yazacağım?

- Bir de tabi yıllıkta bireyselliğimizi konuşturacağımız bölümlerde yer yer cool olma çabalarına rastlayabiliriz. Mesela "Kazanamazsan hangi şarkıyı söylersin?" bölümünde hayatında yabancı müzik dinlemeyen insanlar birden kırk yıllık Eagles hayranı falan çıkabilirler :) Benimki belli: "Cahildim dünyanın rengine kandım"
- Burda görülecek bir şey yok gençler, dağılabilirsiniz. Ben gidip biraz House M.D izleyip hayran olduğum çocuğun resimlerini piksel piksel ezberleyeceğim.
Zor dönemler onu paylaşabildiğin an, yükünü üstlenecek gerçek birine sahip olduğunda çekilebilir kılınıyor, maalesef. Elbet her zaman bir kurtarıcı mevcuttur. Sadece bakmak ile görmek arasında ki ince ayarı tutturmak gerek.
YanıtlaSilAyrıca piksel piksel incelenen resimler sizi daha yoğun duygular içine sürükleyip bu çıkmazda kaybeder. Konuşun onunla.
İyi bloglar
Benim lise hayatım tanıdığıma çok mutlu olduğum arkadaşlarımla çok güzel geçti. Çok şanslıyım Sumi.
YanıtlaSil