Her Yer Durak, Her Yer Direnis!

Bugün yaşadığım bir olay, aslında toplumumuzun hakkını arama olgusuna bakış açısını anlamak ve Gezi Direnişi'ni anmak adına çok elverişli, alabildiğine ilginç bir olaydı kanımca. 

Kasım ayında halalarımdan biri dünya evine gireceğinden bize -anneme ve bana- düğün için kılık kıyafet arayışına girmek farz olmuştu. Sabah özel bir insana şehrimi gezdirme, akşamsa alışveriş telaşı sonrasında benim ayak bileklerimden aşağısı bar bar bağırmaya başlamıştı akşam üstü. Annemle sürüne sürüne dolmuş durağına vardığımızda simsarın diğer duraktaki görevlilerle tartıştığını gördük telsizler aracılığıyla. Olay şuydu; Meydan durağındaki simsarlara yaklaşık yirmi otuz kez gönderilen arabalarda dört koltuk boş bırakmalarını söyleyen adamcağız sürekli yok sayılıyordu. Gelen arabalar hep tıka basa doluydu. Yarım saat bekledik abartısız, bir yarım saat daha bekleyen insanlar vardı. Aramızda bu işin planlamasının doğru yapılmadığını, ilgili mercilere şikayet edilmesi gerektiğini tartışıyorduk. Tam o sırada simsarımız resti çekti: "Buraya tamamen boş bir araba gönderilmezse hiçbir arabaya yolcu vermiyorum." Şok olduk elbette. Biz, birkaç kadın bu karara saygı duyduk ve uyduk fakat erkek yolcular elbette umursamadılar. Hatta annem "Neden biniyorsunuz arkadaşlar?!" dediyse de ağız burun büktüler.

Sarıl Ona.

On sekiz yıllık hayatım boyunca birçok ilişkim oldu. Bu cümleden anlayacağınız üzere bu postu bunalım halindeyken yazıyorum. Evet birçok ilişkim oldu. İki seneyi geçkin süredir süren, müthiş sorunlara göğüs germeye çalışmış ve çalışan bir ilişkim var şu an çok şükür. Ama aramızda 800 km. uzaklık var sayın okurlar. Bu ne demek? Bu, ben kendimi yalnız hissettiğimde onu arayıp şurada buluşalım diyemeyeceğim demek. Bu, kendimi berbat hissettiğimde kendini yetersiz görüp tasalanmasın diye ya telefonlarına çıkmayacak ya da rol yapmak zorunda kalacağım demek. Bu senede iki, en fazla üç kez görüşebilmek demek. Bu, herkesin kötü veya iyi niyetli esprilerine maruz kalmak demek. Bu, o iki günlük görüşmenin de bir şekilde sabote olacağından korkup geceleri uyuyamamak demek. Bu, neden böyle, bizim ne günahımız var diye yastıklara kapanıp ağlamak demek. Bu, onun hastalığında, yalnızlığında, mezuniyetinde, gösterisinde onu alkışlayamamak, iyileştirememek demek. Bu onunla gurur duyamamak demek. 

O yüzden, klişe olacak ama, eğer sevdiğiniz insan yanınızdaysa, veya ona gidebilecek mesafede, özgürlükte iseniz, eşeklik etmeyin de gidin sarılın. Çünkü bir tek sarılış, kelimelerin anlatmakta yetersiz kaldığı onca duygunun tenden tene aktarımı demek. Eğer mutlulukla akıttığınız tek bir göz yaşı, onun omzuna düşüyorsa, doğuştan şanslısınız demektir. 

Say 'Hi!' to My Little Bastards

Modifiye

Yeni tema hakkındaki düşüncelerinizi yorum yoluyla isteyerek hem yeni temayı değerlendirmeyi hem de duvara karşı yazıp yazmadığımı anlamayı amaçladım.Evet pamuk eller klavyeye ...

Tarsus ve Efsaneler

Geç olsun güç olmasın derler. 

Kaç zamandır bloga yüz vermediğimi fark ettiğimde üşengeçliğimin en doruk noktasında olmama rağmen yine ve yeniden karşınızdayım sayın saydam okurlarım. Artık şu çok sevdiğim, aşık olup dönmek istemediğim ama gönlümce gezmeye vakit dahi bulamadığım şehri anlatayım, onu yad edeyim, özlemimden yataklara düşeyim dedim. 

Öncelikle kronoloji sırasına göre gidersek Tarsus'u anlatmalı. Tarsus, beklediğim gibi kırsal, yeşillikli bir yer değildi, tam tersi baya bayındır bir yer olduğundan cehennem gibi sıcaktı. Tarsus'ta önce Antik Yol'u gördük, gördük dediysem demir kafeslerin ardından şöyle bir bakabildik. Pazar yeri gibi bir yerin ortasından geçiyor resmen. Yani belirli bir sit alanından bahsetmiyoruz. Eğer evler ve yollar izin verseydi eminim o yolun sonuna kadar kazılırdı.